Miasto Tai Chi – 2 – styl Yang

Dzięki Yang Luchanowi (1799-1872), uczniowi Chen Changxinga (1771-1853), sztuka znana dziś jako Tai Chi wykroczyła poza bardzo ograniczony krąg ćwiczących, by następnie dzięki jego synom i wnukom zdobyć sobie popularność w Chinach, a potem „zawojować” cały świat.

Podczas gdy przedstawiciele rodu Chen zajmowali się głównie uprawą roli i pracą w ochronie transportów kupieckich, przekazując swoją sztukę walki niemal wyłącznie członkom rodziny, Yang Luchan zajął się jej zawodowym nauczaniem. Pierwotnie nauczał w Guangfu, gdzie jego uczniem został między innymi Wu Yuxiang (1812-1880), twórca stylu Wu (Hao). Sztukę tę nazywano wówczas Mianquan lub Huaquan. Prawdopodobnie dopiero Wu Yuxiang zapoczątkował użycie nazwy Taijiquan (Tai Chi Chuan). Dzięki rekomendacji wpływowej rodziny Wu, Yang uzyskał posadę w stolicy – Pekinie, gdzie został nauczycielem mandżurskich arystokratów związanych z dworem cesarskim. Dzięki temu sztuka ta w wersji rodziny Yang szybko stała się znana. Przez pewien okres nie mówiono nawet o stylach Tai Chi, ponieważ popularny był tylko przekaz tej jednej rodziny. Dopiero gdy inne odmiany również zaczęły się upowszechniać, pojawiły się nazwy konkretnych odmian, wykorzystujące nazwiska ich twórców, czy rodów, które te style propagowały.

Dziś styl Yang jest najbardziej rozpowszechniony w Chinach i na całym świecie. Jednak Guangfu, gdzie był po raz pierwszy nauczany, do dziś pozostaje ważnym jego ośrodkiem. Tutaj, w dawnym domu Yang Luchana i sąsiadujących budynkach powstało muzeum stylu Yang.

Na terenie muzeum ma swoją siedzibę Akademia Tai Chi Chuan Yang Luchana, którą prowadzi Han Qingmin, który uczył się stylu Yang u swojego ojca Han Huiming oraz u Fu Zongyuana, brata bardziej znanego Fu Zhongwena.

Dawny dom Yang Luchana znajduje się poza murami miejskimi, i fosą, w okolicy południowej bramy. Gdy wejdziemy tamtędy do miasta, już po chwili natrafimy na szkołę mistrza Qiao Zhenxing, który również był uczniem Fu Zongyuana.

Funkcjonują tutaj także inne szkoły i grupy ćwiczące styl Yang. Co ciekawe sporo z nich ćwiczy starą wersję formy, sprzed uproszczeń, zawierającą poza ruchami powolnymi, także pewną ilość ruchów szybkich, m.in. dynamiczne kopnięcia, w tym podwójne kopnięcie z podskokiem, czy przeskoki w niektórych częściach formy. Zauważyłem też osoby ćwiczące mało rozpowszechnioną wersję xiaojia (mała rama) stylu Yang, zawierającą formę jeszcze bardziej dynamiczną.

Większość adeptów Tai Chi w Guangfu ćwiczy o poranku, zaczynając zajęcia o wschodzie lub przed wschodem słońca, by zdążyć po treningu do pracy, a latem także uniknąć upału – obecnie już o godzinie ósmej rano temperatura przekracza 30 stopni. Główne miejsca, gdzie spotkać można grupy ćwiczących znajdują się poza murami miejskimi, od strony południowej. Szczególnie popularny jest plac pomiędzy pomnikiem Yang Luchana, a muzeum, gdzie spotkać można ćwiczących zarówno styl Yang, jak i Wu (Hao).

W kolejnym odcinku przeczytacie o również mającym kolebkę w Guangfu stylu Wu (Hao) Tai Chi. Podsumowaniem będzie impresja filmowa pod tytułem „Miasto Tai Chi”.

W cyklu artykułów zmieściła się tylko część z wykonanych przeze mnie tutaj zdjęć. Zainteresowane kluby, domy kultury i inne instytucje z Warszawy i okolic zapraszam do kontaktu w celu organizacji prelekcji, podczas których opowiem więcej o swoim pobycie i treningu w Mieście Tai Chi, prezentując także więcej ciekawych fotografii.

Andrzej Kalisz

Guangfu, powiat Yongnian, prowincja Hebei, Chiny

Czwartek, 22 czerwca 2017